Cry no more, Yerushalayim!
Door: jessicainjeruzalem
Blijf op de hoogte en volg Jessica
12 April 2012 | Israel, Jeruzalem
Misschien weer eens leuk om, ondanks dat ik nu volop vakantie aan het vieren ben, wat over mijn werk te delen. Daarvoor ben ik tenslotte hier (ook). Naast de gasten waarmee ik borduur, haak en andere dingen doe, zijn er ook een heel aantal die de hele dag maar een beetje op de gang rondhangen. Ze kunnen zichzelf niet vermaken, worden niet vermaakt of willen niet vermaakt worden. Ik heb de taak om een van die jongens een ochtendje bezig te houden. Z’n hobby’s zijn praten, rondhangen en TV kijken en hij is zo gewend aan z’n luie leventje dat hij zelfs een potje rummikub uiteindelijk toch maar niet ziet zitten. Volgens mij zouden veel van de bewoners prima geschikt zijn voor een sociale werkplaats, maar de weinig initiatief tonende groepsleiders zijn al dik tevreden als de bewoners hun natje en droogje krijgen.
Twee keer in de week ben ik ingeroosterd om de cliënten te helpen bij het krijgen van hun natje. Ze vinden het helemaal geweldig om rond te worden gedobberd in het warme water van het zwembad. Waar ze de hele dag vastzitten aan en in de rolstoel komen ze in het water tenminste wat meer los. En wat zijn ze trots dat ze ‘gewoon’ kunnen lopen in het water! Ik heb verschillende manieren van watermassage aangeleerd gekregen die ik zo goed en zo kwaad als het gaat probeer toe te passen. Er komt heel wat bij kijken om iemand die amper kracht heeft in zijn lijf te begeleiden in het water. Het is nogal een hele klus om bijvoorbeeld een jongeman met een behoorlijke buik een beetje professioneel van liggend rechtop in het water te krijgen.
Inmiddels zijn we ook al weer voor de tweede keer naar Bethlehem afgereisd om kennis te maken met de omgeving en de bewoners. Als je me een half jaar geleden zou gevraagd hebben wat Bethlehem voor plaats is, zou ik vooral denken aan de geboorteplaats van Jezus. Het eerste wat je in de bus naar Bethlehem tegenkomt is een grote grauw grijze muur midden door een prachtig plooiend landschap die scheiding maakt tussen Joods en Palestijns gebied. Je komt er binnen in een Arabische bus vol moslimbroeders en –vrouwen, langs een zwaarbewapend checkpoint waar je paspoort wordt gecontroleerd. Althans, vooral toeristen worden amper gecheckt, maar Arabieren en Arabisch uitzienden moeten allemaal helemaal uit de bus om nagekeken te worden.
Eenmaal in Bethlehem zijn we rondgeleid in Jamima, het huis waar veel mensen naar vragen als je zegt vrijwilligerswerk te gaan doen in Israël. We hebben er een Arabische zondagse dienst meegemaakt en zijn bij mensen van de kerk wezen eten. Het is interessant om te horen hoe zij als christen zijnde naar eigen zeggen de Joden liefhebben, omdat ze hen die hen kwaad gedaan hebben vergeven willen en hun vijanden willen liefhebben zoals Jezus het wil(de). Het is goed om als Israëlfan het verhaal ook van de andere kant te horen en zien.
En o ja, we zijn ook nog even wezen kijken in de geboortekerken (nota bene drie enorme kerken waar eens de nederige stal stond) en de velden waar de herdertjes zouden hebben gelegen.
Weer iets heel anders maar ook erg boeiend was het meelopen op de muur van de stad. De Nederlander Bart Repko is elke ochtend met groepen op de muren te vinden, waar hij zich op grond van Jesaja 62 vers 6 en 7 geroepen voelt om profetieën over de stad uit te roepen, te proclameren. Hij stelt dat we God niet moeten bidden/vragen om de vervulling van de profetieën over onder andere de vrede van Jeruzalem, maar dat we Hem er alleen aan moeten herinneren en ervoor moeten danken dat het gebeurt. Net zoals je je vader die je iets belooft niet hoeft te smeken om het te geven, maar je er aanspraak op mag maken. Daar zit iets in, maar mijns inziens is de hemelse Vader ook nog God en Koning, waardoor het me ook wel degelijk op z’n plek lijkt om te bidden en te smeken voor het beloofde.
Verder is hij behoorlijk fel tegen de visie en betrokkenheid van de kerken in Nederland op Israël. Afgezien van de mij wat extreme manier van uitdrukken heeft hij zeker een punt, gezien Israël en de (OT) profetieën in veel kerken en preken nog steeds vergeten of vergeestelijkt worden. Ik denk dat dat vooral komt doordat mensen geen beeld hebben bij wat Israël nu werkelijk is. Dat het niet alleen een land is van oorlog en (politieke) discussie, maar dat het de thuisbasis is van een volk dat al eeuwenlang vervolgd en verstrooid is. Jeruzalem is een bruisende stad op een berg, met hoge muren om het oude deel van de stad met verschillende poorten erin en met het uitzicht op de Olijfberg vol met graven, die naar verwachting opengaan als de Messias (terug)komt en er eindelijk vrede zal zijn voor Jeruzalem. De Bijbel staat er vol van, maar het is moeilijk voor te stellen als je het leven hier (nog) niet van dichtbij hebt meegemaakt. Misschien kan deze clip daar wat bij helpen: http://www.youtube.com/watch?v=C7ruAmWfb4A
Twee keer in de week ben ik ingeroosterd om de cliënten te helpen bij het krijgen van hun natje. Ze vinden het helemaal geweldig om rond te worden gedobberd in het warme water van het zwembad. Waar ze de hele dag vastzitten aan en in de rolstoel komen ze in het water tenminste wat meer los. En wat zijn ze trots dat ze ‘gewoon’ kunnen lopen in het water! Ik heb verschillende manieren van watermassage aangeleerd gekregen die ik zo goed en zo kwaad als het gaat probeer toe te passen. Er komt heel wat bij kijken om iemand die amper kracht heeft in zijn lijf te begeleiden in het water. Het is nogal een hele klus om bijvoorbeeld een jongeman met een behoorlijke buik een beetje professioneel van liggend rechtop in het water te krijgen.
Inmiddels zijn we ook al weer voor de tweede keer naar Bethlehem afgereisd om kennis te maken met de omgeving en de bewoners. Als je me een half jaar geleden zou gevraagd hebben wat Bethlehem voor plaats is, zou ik vooral denken aan de geboorteplaats van Jezus. Het eerste wat je in de bus naar Bethlehem tegenkomt is een grote grauw grijze muur midden door een prachtig plooiend landschap die scheiding maakt tussen Joods en Palestijns gebied. Je komt er binnen in een Arabische bus vol moslimbroeders en –vrouwen, langs een zwaarbewapend checkpoint waar je paspoort wordt gecontroleerd. Althans, vooral toeristen worden amper gecheckt, maar Arabieren en Arabisch uitzienden moeten allemaal helemaal uit de bus om nagekeken te worden.
Eenmaal in Bethlehem zijn we rondgeleid in Jamima, het huis waar veel mensen naar vragen als je zegt vrijwilligerswerk te gaan doen in Israël. We hebben er een Arabische zondagse dienst meegemaakt en zijn bij mensen van de kerk wezen eten. Het is interessant om te horen hoe zij als christen zijnde naar eigen zeggen de Joden liefhebben, omdat ze hen die hen kwaad gedaan hebben vergeven willen en hun vijanden willen liefhebben zoals Jezus het wil(de). Het is goed om als Israëlfan het verhaal ook van de andere kant te horen en zien.
En o ja, we zijn ook nog even wezen kijken in de geboortekerken (nota bene drie enorme kerken waar eens de nederige stal stond) en de velden waar de herdertjes zouden hebben gelegen.
Weer iets heel anders maar ook erg boeiend was het meelopen op de muur van de stad. De Nederlander Bart Repko is elke ochtend met groepen op de muren te vinden, waar hij zich op grond van Jesaja 62 vers 6 en 7 geroepen voelt om profetieën over de stad uit te roepen, te proclameren. Hij stelt dat we God niet moeten bidden/vragen om de vervulling van de profetieën over onder andere de vrede van Jeruzalem, maar dat we Hem er alleen aan moeten herinneren en ervoor moeten danken dat het gebeurt. Net zoals je je vader die je iets belooft niet hoeft te smeken om het te geven, maar je er aanspraak op mag maken. Daar zit iets in, maar mijns inziens is de hemelse Vader ook nog God en Koning, waardoor het me ook wel degelijk op z’n plek lijkt om te bidden en te smeken voor het beloofde.
Verder is hij behoorlijk fel tegen de visie en betrokkenheid van de kerken in Nederland op Israël. Afgezien van de mij wat extreme manier van uitdrukken heeft hij zeker een punt, gezien Israël en de (OT) profetieën in veel kerken en preken nog steeds vergeten of vergeestelijkt worden. Ik denk dat dat vooral komt doordat mensen geen beeld hebben bij wat Israël nu werkelijk is. Dat het niet alleen een land is van oorlog en (politieke) discussie, maar dat het de thuisbasis is van een volk dat al eeuwenlang vervolgd en verstrooid is. Jeruzalem is een bruisende stad op een berg, met hoge muren om het oude deel van de stad met verschillende poorten erin en met het uitzicht op de Olijfberg vol met graven, die naar verwachting opengaan als de Messias (terug)komt en er eindelijk vrede zal zijn voor Jeruzalem. De Bijbel staat er vol van, maar het is moeilijk voor te stellen als je het leven hier (nog) niet van dichtbij hebt meegemaakt. Misschien kan deze clip daar wat bij helpen: http://www.youtube.com/watch?v=C7ruAmWfb4A
-
12 April 2012 - 21:27
Janine:
Wat een mooi lied. Indrukwekkend! -
13 April 2012 - 09:21
Janneke:
Jij vakantieganger!!
Heel leuk om weer te lezen. Heerlijk hoe je schrijft.
En... je hebt al een lekker kleurtje zie ik :) Red as allways :)
Summer has began in Israel?
LIefs -
17 April 2012 - 09:33
Anne:
Hihihi, die foto van de prei en komkommer is erg grappig!!
Verder: prachtig (en zwaar) werk doe je daar, zeg, veel sterkte erbij!
En boeiend om te lezen hoe we naar Israël mogen kijken, ik vind dat nog best wel ingewikkeld, maar al de meningen en visies hoor ik graag aan.
Groetjes uit een koud NL, veel plezier verder! -
17 April 2012 - 18:50
Tea:
Hoi Jessica,
Leuk om je belevenissen te lezen! Zo te lezen en te horen heb je mooi weer, ik zou ook wel een retourtje Jeruzalem willen hoor, wat het weer betreft mis je niets. (natuurlijk wel de gezelligheid en het harde werken op de donderdagmorgen!) Mooi dat je op de muren van de stad bent geweest, herkenbaar. Het werk is leuk maar wel zwaar lijkt me.
Jessica, ik blijf je volgen, geniet van alles, de cultuur, de godsdiensten, het joodse leven! En ik kijk uit naar je volgende verhaal
Groeten! -
26 April 2012 - 09:57
Martien:
Een prachtig lied over Jeroeshalaim. Dat raakt je hart. Ik heb hem gelijk maar gedeeld op Facebook.
Als ik alles zo lees dan krijg ook zin om weer naar Israël te gaan. ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
