"Jessica, I love this work"
Door: jessicainjeruzalem
Blijf op de hoogte en volg Jessica
25 Februari 2012 | Israel, Jeruzalem
Het is zaterdagavond. De shabbat is net voorbij en dat betekent dat de nieuwe week is aangebroken. Hoog tijd dus voor een terugblik op de eerste (werk)week hier in Jeruzalem. Waar ik in Nederland alleen nog maar een vaag beeld geschetst had gekregen van mijn werk hier in de 24-uurs zorg bij oude/gehandicapte mensen, weet ik nu eindelijk waar ik zo’n beetje aan toe ben. Ik werk op de woonafdeling in de dagbesteding met (zwaar) lichamelijk gehandicapte volwassenen met veelal een behoorlijke geestelijke beperking. Praktisch elke bewoner zit in een rolstoel, heeft verwrongen handen en armen of zelfs een heel misvormd lichaam.
Ik heb deze week heel wat uurtjes geholpen met borduren. Het idee is dat ik praktisch het hele borduren zelf doe, maar naast me zit dan iemand die ik een kurk tussen de vingers moet stoppen. Elke keer als ik de draad door het borduurwerk haal, prik ik de naald in de kurk. Dan doet de cliënt haar hand met de kurk zo’n 10 cm omhoog en trek ik aan het borduurwerk de draad aan en de naald weer uit de kurk. En zo gaat het steek na steek na steek… Toen ik het voor het eerst zag vond ik het zo bizar! Maar als je eenmaal bezig bent en de cliënt om de zoveel steken zegt: “Jessica, I love this work” weet je echt wel waarvoor je het doet.
Verder mogen Teunie en ik na het middageten de keuken schoonmaken. De vaat moet gescheiden gewassen worden. Boven de ene gootsteen staat chalav (melk) en deze is voor de met melk in aanraking gekomen vaat. In de andere gootsteen met basar (vlees) erboven mogen alleen spullen die in contact zijn geweest met vleesproducten. Er zijn zelfs twee verschillende servieskasten en bestekladen, want als een mes eenmaal in vlees gesneden heeft, hoe goed afgewassen ook, moet het verre van de lepel die eens in de pap heeft gezeten blijven. Waarom? Exodus 23: 19: U mag een bokje niet koken in de melk van zijn moeder.
Vrijdag hebben we met z’n zessen in de gaarkeuken gewerkt. Het is toch wel heel bijzonder als dan onder het paprika’s snijden opeens je geschiedenisleraar van het Lodo en dus collega van Sjaan (zus 1) meneer Bosma langs komt paraderen, er nog precies uitziend als vijf jaar geleden, incl. scheiding, aktetas en domineesjas. En daar sta je dan in je twee rokken… :p Hij was samen met een meneer die na enig doorvragen een journalist van het ND blijkt te zijn, stagebegeleider en oud-collega (naar eigen zeggen inmiddels concurent) van Neel (zus 2). Hij heeft gelijk een foto van ons gemaakt en z’n visitekaartje gegeven voor wellicht een interessant artikeltje voor in de krant. Neel, ik mocht jou niet op een idee brengen voor het RD, bij deze.
Het is nog steeds wennen dat je op zaterdag shabbat viert en het ondanks je zondagochtendgevoel twee dagen erna pas maandag is. Zo was ik vanmorgen in verbondenheid met de kerk van alle plaatsen al heel actief voor de kerkdienst en gemeente in Veenendaal aan het bidden, tot ik me opeens bedacht dat al die mensen nu vrolijk zaterdagochtend aan het vieren waren. :)
Vanmorgen zijn we naar de Baptist Church geweest, de kerk waarvan de muren de afgelopen week met godslasterlijke spreuken beklad werden (wellicht in het nieuws voorbij zien komen). Wel bijzonder dat ze van de nabijgelegen synagoge, de buurt en vanuit verschillende andere Joodse hoeken in de verre omtrek steunbetuigingen kregen toegestuurd. Aan de ene kant dus strijd, aan de andere kant verbondenheid.
En Daan (broertje 2), raad eens welke sportieve man ik na de dienst tegenkwam?
Ik heb deze week heel wat uurtjes geholpen met borduren. Het idee is dat ik praktisch het hele borduren zelf doe, maar naast me zit dan iemand die ik een kurk tussen de vingers moet stoppen. Elke keer als ik de draad door het borduurwerk haal, prik ik de naald in de kurk. Dan doet de cliënt haar hand met de kurk zo’n 10 cm omhoog en trek ik aan het borduurwerk de draad aan en de naald weer uit de kurk. En zo gaat het steek na steek na steek… Toen ik het voor het eerst zag vond ik het zo bizar! Maar als je eenmaal bezig bent en de cliënt om de zoveel steken zegt: “Jessica, I love this work” weet je echt wel waarvoor je het doet.
Verder mogen Teunie en ik na het middageten de keuken schoonmaken. De vaat moet gescheiden gewassen worden. Boven de ene gootsteen staat chalav (melk) en deze is voor de met melk in aanraking gekomen vaat. In de andere gootsteen met basar (vlees) erboven mogen alleen spullen die in contact zijn geweest met vleesproducten. Er zijn zelfs twee verschillende servieskasten en bestekladen, want als een mes eenmaal in vlees gesneden heeft, hoe goed afgewassen ook, moet het verre van de lepel die eens in de pap heeft gezeten blijven. Waarom? Exodus 23: 19: U mag een bokje niet koken in de melk van zijn moeder.
Vrijdag hebben we met z’n zessen in de gaarkeuken gewerkt. Het is toch wel heel bijzonder als dan onder het paprika’s snijden opeens je geschiedenisleraar van het Lodo en dus collega van Sjaan (zus 1) meneer Bosma langs komt paraderen, er nog precies uitziend als vijf jaar geleden, incl. scheiding, aktetas en domineesjas. En daar sta je dan in je twee rokken… :p Hij was samen met een meneer die na enig doorvragen een journalist van het ND blijkt te zijn, stagebegeleider en oud-collega (naar eigen zeggen inmiddels concurent) van Neel (zus 2). Hij heeft gelijk een foto van ons gemaakt en z’n visitekaartje gegeven voor wellicht een interessant artikeltje voor in de krant. Neel, ik mocht jou niet op een idee brengen voor het RD, bij deze.
Het is nog steeds wennen dat je op zaterdag shabbat viert en het ondanks je zondagochtendgevoel twee dagen erna pas maandag is. Zo was ik vanmorgen in verbondenheid met de kerk van alle plaatsen al heel actief voor de kerkdienst en gemeente in Veenendaal aan het bidden, tot ik me opeens bedacht dat al die mensen nu vrolijk zaterdagochtend aan het vieren waren. :)
Vanmorgen zijn we naar de Baptist Church geweest, de kerk waarvan de muren de afgelopen week met godslasterlijke spreuken beklad werden (wellicht in het nieuws voorbij zien komen). Wel bijzonder dat ze van de nabijgelegen synagoge, de buurt en vanuit verschillende andere Joodse hoeken in de verre omtrek steunbetuigingen kregen toegestuurd. Aan de ene kant dus strijd, aan de andere kant verbondenheid.
En Daan (broertje 2), raad eens welke sportieve man ik na de dienst tegenkwam?
-
25 Februari 2012 - 22:55
Arline:
Ha Jess,
Ben je niet meer tegengekomen in Jeruzalem! Ben inmiddels al weer in Veenendaal. Tijd gaat hard, te hard!
Wat een geweldig land is het...Enjoy it every minute! :D
Groetjes Arline -
27 Februari 2012 - 11:27
Henrike:
Heeej Jes,
Allereerst nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Wel een makkelijke manier om zo eronder uit te komen :-p
Wat enig dat je lodo-docent tegenkwam. Klein wereldje...Maar ehm, heette die niet Bosma? En hadden wij niet maatschappijleer van hem? Of ben ik nou in de bonen?
Volgens mij heb je et daar wel naar je zin :-)
Het is leuk om je verhalen te lezen. Tot gauw!
Groet Henrike -
27 Februari 2012 - 11:50
Jessica:
Thanx Airline! Israel is idd geweldig!
@Henrike, mijn dank is groot :) Wist even niet meer of het Bosman of Bosma was en ik heb hem nog wel voor gs gehad toen ik cm deed...
Maar goed, leuk dat je me volgt en tot de volgende keer weer! -
27 Februari 2012 - 13:59
Neline:
Haha, geinig dat je Bosma en Gerhard Wilts tegen het lijf liep (en wat een bijzondere combi). Hij mag het verhaal hebben hoor, hij is er tenslotte voor op pad geweest :) Wij houden het ND in de gaten... -
27 Februari 2012 - 18:24
Sjaan:
Geniaal verhaal! Post maar lekker veel als het lukt. Die Zacheus ook :-).
Shalom chaverim ;-) -
01 Maart 2012 - 14:53
Janneke:
HeeeeeJ Jes!!!
Leuk leuk leuk.. wat kan je toch heeerlijk schrijven. Genieten... :)
En als ik je foto's zie. Slik slik slik... heimwee.
Liefs Janneke -
06 Maart 2012 - 18:30
Anne:
Wat geweldig dat je mensen met zoiets eenvoudigs een heel groot plezier kunt doen! Ik wens je heel veel geduld hierbij, maar vooral zegen.
Geniet ervan, de groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
