It’s going to be allright!
Door: Jessica
Blijf op de hoogte en volg Jessica
20 Maart 2013 | Israel, Jeruzalem
Nogal cliché om in mijn eerste verslagje uit het verre oosten te beginnen met dat we hier genieten van het lekkere weer. Maar toch, lekker weer blijft iets wat invloed heeft op je humeur en waardoor je extra kunt genieten van het leven. Vrijdag, de dag dat we aankwamen, hadden we bijvoorbeeld een dagje 32 graden en ook vandaag weer heerlijk buiten onder de palmboom gezond. Natuurlijk kijken we elke dag ook even vol meeleven naar het weer in Veenendaal. En dat we dit weekend ook nog wat kou, regen en wind hebben gehad, laat ik verder even rusten.
Helaas is het hier voorlopig nog niet allemaal palmbomengeur en zonneschijn. We hebben donderdag namelijk na een hele dag reizen en sjouwen, van Schiphol met tussenstop op Istanbul naar Tel Aviv, een visum voor maar één maand gekregen. Omdat we vrijwilligerswerk gaan doen en geen gewone toeristen zijn. Hoe hard ze in de praktijk ook vrijwilligers nodig hebben, machtsspelletjes bij de douane blijven schijnbaar ook leuk. We hebben daar midden in de nacht een uur vast gezeten bij een of ander loket alsof we de grootste misdadige plannen hebben voor ons verblijf in Jeruzalem. Nu moeten we met spoed een verklaring van goed gedrag regelen of anders even naar Jordanië reizen en hopen dat we bij terugkomst in Israël wel een visum krijgen. Maar ‘it’s going to be allright!’ zei de tussenpersoon hier en zingt Sare Groves al de hele avond op de achtergrond. Dus daar vertrouwen we maar op.
We hebben gelukkig ook niet zoveel tijd (genomen) om bezig te zijn met visumgedoe. Onze eerste vrije dag hebben we een rondleiding gekregen in het tehuis en zijn we de omgeving gaan verkennen. We zitten midden tussen de bergen in Ein Karem, de geboorteplaats van Johannes de doper. Echt ongekend dat er in zo’n klein plaatsje al zoveel kerken staan. Eentje waar Johannes is geboren, een waar Maria op visite kwam bij Elizabeth en dan nog een Russische en Grieks Orthodoxe kerk en een of andere Notre Dame van Sion. Verder gelukkig ook heel veel mooie natuur en uitzichten als beloning op zware klimtochten.
Op den sabbatdag leek het ons wel wat om richting het centrum van Jeruzalem te wandelen en daar een dienst te bezoeken. Natuurlijk waren alle bussen en trams niet in werking, dus vol goede moed begonnen we na het ontbijt aan de wandeling van volgens google-maps een uur en drie kwartier. Na ruim een uur klimmen (Jeruzalem ligt hoog) en verdwalen, hebben we toch maar met pijn in ons brave hart, dat wel, onze principes losgelaten en een Arabische taxi gepakt. Die bracht ons keurig en op tijd naar het beloofde pand, waar we een mooie dienst hebben gehad en mijn oude buren van vorig jaar weer ontmoet hebben.
’s Middags heb ik mijn reismaatje Maartje alle hoeken van de oude stad laten zien en zijn we nog voor zonsondergang weer terug gelopen naar ons huis. Na de terugwandeling op onze geweldige berg-All Stars hadden we echt geen voeten meer over en zijn we snel onder zijl gegaan. Zondag was onze laatste dag vrij en hebben we een rafkaf (Israëlische ov) en verschillende andere dingen geregeld. Met als afsluiting een dienst in de King of Kings. Het thema was kosher for Passover. Je ziet in deze tijd van het jaar op bijna alle boodschappen ‘kosjer voor Pesach’ staan, zodat de mensen weten dat er geen zuurdesem in zit. In het NT wordt dit voorbeeld aangehaald zodat we ons zullen reinigen van het zuurdesem van de zonde.
Oef, ik heb nog zoveel meer te vertellen. Vooral over onze eerste werkervaringen van gisteren en vandaag, maar dat bewaar ik dan maar even voor een volgend verslag. De wekker begint hier namelijk om 6 uur alweer te zingen en het ingewerkt worden is intensief en inspannend genoeg om goed uitgerust te moeten zijn.
(internet is hier ongeveer even wisselvallig als het weer en de mensen van de douane, dus dit verslag is van gisteren toen wifi het af liet weten)
Helaas is het hier voorlopig nog niet allemaal palmbomengeur en zonneschijn. We hebben donderdag namelijk na een hele dag reizen en sjouwen, van Schiphol met tussenstop op Istanbul naar Tel Aviv, een visum voor maar één maand gekregen. Omdat we vrijwilligerswerk gaan doen en geen gewone toeristen zijn. Hoe hard ze in de praktijk ook vrijwilligers nodig hebben, machtsspelletjes bij de douane blijven schijnbaar ook leuk. We hebben daar midden in de nacht een uur vast gezeten bij een of ander loket alsof we de grootste misdadige plannen hebben voor ons verblijf in Jeruzalem. Nu moeten we met spoed een verklaring van goed gedrag regelen of anders even naar Jordanië reizen en hopen dat we bij terugkomst in Israël wel een visum krijgen. Maar ‘it’s going to be allright!’ zei de tussenpersoon hier en zingt Sare Groves al de hele avond op de achtergrond. Dus daar vertrouwen we maar op.
We hebben gelukkig ook niet zoveel tijd (genomen) om bezig te zijn met visumgedoe. Onze eerste vrije dag hebben we een rondleiding gekregen in het tehuis en zijn we de omgeving gaan verkennen. We zitten midden tussen de bergen in Ein Karem, de geboorteplaats van Johannes de doper. Echt ongekend dat er in zo’n klein plaatsje al zoveel kerken staan. Eentje waar Johannes is geboren, een waar Maria op visite kwam bij Elizabeth en dan nog een Russische en Grieks Orthodoxe kerk en een of andere Notre Dame van Sion. Verder gelukkig ook heel veel mooie natuur en uitzichten als beloning op zware klimtochten.
Op den sabbatdag leek het ons wel wat om richting het centrum van Jeruzalem te wandelen en daar een dienst te bezoeken. Natuurlijk waren alle bussen en trams niet in werking, dus vol goede moed begonnen we na het ontbijt aan de wandeling van volgens google-maps een uur en drie kwartier. Na ruim een uur klimmen (Jeruzalem ligt hoog) en verdwalen, hebben we toch maar met pijn in ons brave hart, dat wel, onze principes losgelaten en een Arabische taxi gepakt. Die bracht ons keurig en op tijd naar het beloofde pand, waar we een mooie dienst hebben gehad en mijn oude buren van vorig jaar weer ontmoet hebben.
’s Middags heb ik mijn reismaatje Maartje alle hoeken van de oude stad laten zien en zijn we nog voor zonsondergang weer terug gelopen naar ons huis. Na de terugwandeling op onze geweldige berg-All Stars hadden we echt geen voeten meer over en zijn we snel onder zijl gegaan. Zondag was onze laatste dag vrij en hebben we een rafkaf (Israëlische ov) en verschillende andere dingen geregeld. Met als afsluiting een dienst in de King of Kings. Het thema was kosher for Passover. Je ziet in deze tijd van het jaar op bijna alle boodschappen ‘kosjer voor Pesach’ staan, zodat de mensen weten dat er geen zuurdesem in zit. In het NT wordt dit voorbeeld aangehaald zodat we ons zullen reinigen van het zuurdesem van de zonde.
Oef, ik heb nog zoveel meer te vertellen. Vooral over onze eerste werkervaringen van gisteren en vandaag, maar dat bewaar ik dan maar even voor een volgend verslag. De wekker begint hier namelijk om 6 uur alweer te zingen en het ingewerkt worden is intensief en inspannend genoeg om goed uitgerust te moeten zijn.
(internet is hier ongeveer even wisselvallig als het weer en de mensen van de douane, dus dit verslag is van gisteren toen wifi het af liet weten)
-
20 Maart 2013 - 11:31
Neline:
Wat een gedoetje! Maar: vanuit Eilat (Supercool Shelter Hostel! Rode Zee waar je heerlijk kunt zwemmen en snorkelen! regelrechte busrit vanuit Jeruzalem van een paar uurtjes! Leuke kamelentocht van een paar uur op taxiafstand!) kun je heel makkelijk met de taxi even naar Jordanië. Stempels kosten wel wat geld, maar het is goed te doen. Leuk vakantieweekje! In het hostel hadden ze alleen geen airco, maar wel goede ventilatie. En op loopafstand een supermarktje, en een gezamenlijke koelkast waar je dingen kon bewaren. -
20 Maart 2013 - 12:32
Joeky Janusch:
Heb je niet gezien in King of Kings. Houd er wel rekening mee dat als je naar Jordanie gaat je misschien zelfs een visum van 1 week kan gaan krijgen. Dus of het zo slim is??? Kan St. Vincent er niet achteraan? Dat deden ze in het verleden altijd wel? Fijne tijd verder en we wonen dichtbij, dus als je zin in een bakkie hebt.... welkom.
-
21 Maart 2013 - 10:07
Ruth Penning:
Hoi Jessica,
Mooi om van je te horen. Balen van het visum, maar goed om te vertrouwen op de goede afloop.
Ben je al de huidige BB-ers tegengekomen in St. Vincent? Alle goeds in het wennen op jullie werkplek. Mag de liefde van Jezus door jullie heen gezien worden!
Shalom in Hem, groetjes Ruth -
21 Maart 2013 - 10:17
Corinne Ooms:
Ha Jessica,
Wat leuk om van je te horen. Geniet er maar lekker van. Veel zegen op je mooie werk. Shalom vanuit een zonnig maar koud Veenendaal -
29 Maart 2013 - 16:07
Chris Verwoert, Veenendaal:
Hallo Jessica,
Je bent weer aardig op dreef met je verslag(en). Heb zo nu en dan zitten grinneken om een uitdrukkig.
Sterkte voor je werk daar en Gods zegen,
Groetjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
